لامپ کم مصرف
لامپ کم مصرف نوعی لامپ از خانوادهٔ لامپ های فلورسنت می باشد. لامپ های کم مصرف برای جایگزینی با لامپ های رشته ای قدیمی که پرمصرف بودند طراحی شدهاند، و طراحی سرپیچ آنها مانند لامپ های معمولی است. در مقایسه با لامپ های معمولی و پر مصرف قدیمی، لامپ های کم مصرف تقریباً همان حجم نور را تولید میکنند اما دارای مصرف برق کمتر و عمر طولانی تر و همچنین قیمت بالاتری می باشند. در ایالات متحدهٔ آمریکا، یک لامپ کم مصرف در مقایسه با یک لامپ معمولی و در طول عمر لامپ، بیش از ۳۰ دلار در هزینهٔ برق صرفه جویی می کند و تا ۲۰۰۰ برابر از تولید گاز های گل خانه ای جلوگیری میکند.

تاریخچه لامپ های مصرف
اولین لامپ فلورسنت در اواخر دههٔ ۱۸۹۰ به وسیلهٔ پیتر کوپر هیویت اختراع شد.
از لامپ های هیویت در سالن های عکاسی و برخی صنایع استفاده میشد.
بعدها و در سال ۱۹۲۷ فردریک مهیِر و هانس اسپنر لامپ بخاری فشار بالا را اختراع و ثبت کردند. بعدها جورج اینمان با شرکت General Electric در مورد تولید لامپ های مهتابی کارآمد به توافق رسید و تولید این نوع لامپ ها را شروع کردند.
لامپ هایی که در سال ۱۹۳۸ تولید و در سال ۱۹۴۱ ثبت شد. لامپ های کم مصرف نوین به وسیلهٔ اِد هامر، که مهندس شرکت General Electric بود، در واکنش به بحران نفتی سال ۱۹۷۳ اختراع شد. وی با بودجه ای در حدود ۲۵ میلیون دلار این لامپ ها را به تولید انبوه رساند اما بعدها فناوری ساخت این لامپ ها فاش شد و افراد دیگر با کپی برداری توانستند این لامپ ها را تولید کنند.
ساختار و طراحی
مهمترین تغییر در ساختار این لامپ ها، افزایش محدوده فرکانسی است.
بیعنی فرکانس کار لامپ ها به جای 50 یا 60 هرتز به چندین چندین کیلوهرتز می رسد (مثلاً 20 کیلوهرتز).
این امر باعث میشود اجزای مدار راه انداز لامپ، به ویژه سیمپیچ (سِلف)، به مراتب کوچکتر شوند.
به همین دلیل، این نوع لامپهای فلورسنت را، فشرده میگویند.
از سوی دیگر، با این کار چشمک زدن های لامپ و آهسته روشن شدن آن نیز از بین میرود. این مشکل تقریباً در همهٔ لامپ های فلورسنت وجود داشت.
0 دیدگاه